In de huidige huurmarkt zijn tijdelijke huurovereenkomsten een populaire keuze voor verhuurders, met name voor zelfstandige woningen (maximaal twee jaar) en onzelfstandige woonruimtes (maximaal vijf jaar). Deze contracten eindigen automatisch na de looptijd, wat huurders zonder langdurige huurbescherming laat.

Echter, de Nederlandse wetgever heeft besloten deze praktijk aan banden te leggen. De overheersende trend van tijdelijke contracten leidde tot toenemende onzekerheid voor huurders, die vaak van het ene tijdelijke contract naar het andere werden gedreven. Met de nieuwe ‘Wet vaste huurcontracten’ die naar verwachting op 1 januari 2024 in werking treedt, wordt het gebruik van tijdelijke huurovereenkomsten grotendeels beëindigd, alhoewel lopende contracten onveranderd blijven.

Nieuwe Regels en Uitzonderingen: Ondanks de afschaffing van tijdelijke contracten, introduceert de wet enkele uitzonderingen om verhuurders tegemoet te komen:

1. Verkoop na Proefsamenwonen: Als samenwonende partners besluiten hun relatie officieel te maken door middel van een huwelijk of geregistreerd partnerschap, kunnen zij hun [verhuurde] woning verkopen en het huurcontract voortijdig beëindigen. Deze mogelijkheid is beperkt tot twee jaar na het begin van de huurovereenkomst en vereist dat deze voorwaarde uitdrukkelijk in het contract wordt vermeld.
2. Verhuur aan Bloed- of Aanverwanten: Een nieuwe opzeggingsgrond maakt het voor verhuurders mogelijk om de huurovereenkomst te beëindigen voor dringend eigen gebruik, specifiek voor het verhuren aan eerstegraads bloed- of aanverwanten (ouders of kinderen). Deze clausule moet ook van tevoren in het contract worden opgenomen en door de kantonrechter worden getoetst.
3. Bijzondere Categorieën Huurders: Er blijft ruimte voor het afsluiten van tijdelijke huurcontracten met specifieke groepen huurders, zoals expats, studenten of personen in noodsituaties. Dit geeft verhuurders de flexibiliteit om tijdelijke contracten aan te bieden in bepaalde situaties, zoals voor personen die tijdelijk in een andere gemeente werken of studeren.

Conclusie: Deze wetswijziging betekent een significante verschuiving in de huurmarkt, met meer nadruk op stabiliteit en langdurige huurbescherming voor huurders. Hoewel dit nieuwe uitdagingen met zich meebrengt voor verhuurders, biedt het ook mogelijkheden voor meer duurzame huurrelaties en stabiliteit in de woonsector.